من و گنجشکهای خونه

کمتر از یک هفته پیش مامانم برگشت آمریکا و من و پسرها،صبح تا آمدن آراد را داریم با هم و بدون کمک تجربه میکنیم. اولش فکر کردم خیلی سخت باشه. همه هم میگفتند سخته. اما خدا را شکر نخودچی کیشمیش من پسرهای آرومی هستند و علاوه بر اون فهمیدند که اگه میخوان من دست مستخدم فیلیپینی و هندی ندهشون بهتر است با من همکاری کنند.
به هر حال این مدت تجربه های جالبی با هم داشتیم.
بعضی روزها هر دو با هم بیدار میشوند. شیر میخواهند . دلشان بازی میخواهد و بعد هر دو با هم میخوابند.
بعضی روزها به محض اینکه یکیشون میخوابه اون یکی بیدار میشه.
هر کدام سختی ها و مزیتهای خودش را داره.
مثلا وقتی کارهاشون با هم است . من وقتی هر دو خوابند وقت دارم به کارهای خودم برسم. در عین حال که هماهنگ کردن شیر دادن به جفتشون و بقیه قسمتها کمی مشکل تر از حالت عادی است.
اما اگه دونه دونه بیدار بشند من دیگه هیچ وقتی برای خودم ندارم ، هرچند رسیدگی به اونها راحت تره.

مخصوصا که دو هفته ای هست به کار شریف انگشت و شست خوردن با ولع تمام مشغولند و من باید چهار چشمی مراقب باشم . دستکش هم که دستشون میکنم پارچه را میخورند

امیدوارم هر چه زودتر این عادت از سرشون بیفته