در باب ترجمه

توی این مدت چند تا کتاب خواندم یکی از آنها کتاب 11 دفیفه -پائولو کوئیلو- ترجمه بدون سانسور کیومرث پارسای است.

زمانهایی که در تهران دانشگاه میرفتم تنها فرهنگ نامه فارسی -اسپانیایی-فارسی که وجود داشت کار آقای پارسای بود. که فقط تو خیابان انقلاب پیدا میشد و هیچ کدام از اساتید اسپانیایی زبان ما به عنوان مرجع قبولش نداشتند. .ازنظر آنها پر از ایرادهای جزیی و کلی در ترجمه کلمات و اصطلاحات بود. اما همه دانشجویان شکر گزارش بودند چون فکر اینکه یک دانشجوی ترم اولی که شاید زبان انگلیسیش تعریفی هم نداشته باشه ، برای ترجمه 4 تا کلمه ساده باید یک فرهنگ نامه اسپانیایی به انگلیسی و بعد یک فرهنگ نامه انگلیسی به فارسی جلوش باز کنه یا باالعکس به همان اندازه جای ایراد باقی میذاشت و پشت آدم را میلرزاند.

خلاصه....

حالا این ترجمه کتاب یازده دقیقه هم در همین اوصاف است. یعنی از قرار به آقای آرش حجازی که خودش را صاحب امتیاز ترجمه آثار کوئیلو کرده اجازه ترجمه نداده اند ( علتش را من نفهمیدم)- از ترجمه های روان خانم دل آرا قهرمان هم که مدتهاست به خاطر حرکت آقای حجازی محروم شده ایم.

پس میماند تنها ترجمه موجود که مال آقای پارسای است و خداییش بد هم نیست .

پ.ن1: شاید دو سه سالی باشه که فرهنگ نامه اسپانیایی- فارسی در آمده. .تازه آن هم نه کامل است و نه اسپانیایی -فارسی. بنابراین من همیشه دعا گوی اقای پارسای هستم.

پ.ن2: کتای صد سال تنهایی گارسیا مارکز را هم حدود 2 سال پیش ایشون توانستند مجددا اجازه ترجمه بدون سانسورش را بگیرند و ترجمه کنند

پ.ن3: به نظرم کتاب ترجمه ساده و بدون غلطی دارد که برمیگردد به سبک کار مترجم و اینکه از نسخه اصلی ترجمه شده و نه انگلیسی با فرانسه