همیشه فاصله ای هست

به نظر من هر انسانی پیرامون خود دیوار شیشه ایی دارد به قطر تقریبی یک بند انگشت.
این فاصله مرزی است بین هر انسانی با انسان دیگر. فاصله ای که انسانها را از هم مجزا میکند و حریم شخصیشان را درون این دیوار شیشه ای میسازد. در این فاصله نیم بند انگشتی رازهای دل آدمی ، خصوصیات نهانیش و خیلی چیزهای دیگر که مال خود خود اوست شناورند..
شاید برای همین است که زیادی که به کسی نزدیک میشوی فاصله ها از میان میرود ، گاهی حریم ها شکسته میشود و حرفهای نگفته به زبان میاید. رازهای پنهانی افشا میگردد و هر کسی تاب تحمل بی فاصلگی را ندارد.