افسانه آه *
امروز رفته بودم نمایشگاهی در دبی.جلوی یکی از غرفه ها که صاحبش ایرانی بود ایستادم و سر صحبت باز شد.
صاحب غرفه: شما کجا زندگی میکنید؟
من: دبی
صاحب غرفه:خوش به حالتون!
همکاره صاحب غرفه: خوش به حال جفتتون!
من: چطور ؟مگه شما کجا زندگی میکنید؟
صاحب غرفه: دهاتی به اسم نیو یورک!!!!!
همکار صاحب غرفه: بنده هم در ایران
من( رو به همکار صاحب غرفه): خوش به حال شما که در ایرانید.
11 Comments:
همیشه همینه آه کشیدن برای نداشته ها و ناراضی بودن از داشته ها
شاد باشی الهه باد...
راستش من فکر کنم اولی فقط واسه مزه بازی اونو گفته ...
اما راجع به زندگی تو ایران باهات موافقم
manam dar dehat shahre koohestani be sar mibaram.
comment bala male man bood :)
عجب مکالمه جالبی بود.این خیلی عجیبه که آدم همیشه از چیزی که داره خوشنود نیست. سبز باشی.
سلام اي بابا چرا همه دل درد دارند.نيويورك دهات؟ايران خرابه؟دوبي بيابون؟و...اصلا ذات آدم اينه كه از هيچي راضي نباشه
ولي خدايي من بارها گفتم و باز هم ميگم من تمايل دارم در هر جايي از دنيا زندگي كنم حتي عراق در حال جنگ و اتيوپي در حال مرگ
نميدونم چرا اينجوري شدم؟
ensan yani hamin dige!
ensan yani hamin dige!
دبی جای خوبیه به شرط اونکه بد نشه که اگه بد شد پدر پدر جد ادم به انحای مختلف در میاد
سلام ...زندگی در هر جائی یه حسنی داره ولی زندگی در ایران بزرگترین حسن که همان عدم دلتنگیست را دارد.
سلام ...زندگی در هر جائی یه حسنی داره ولی زندگی در ایران بزرگترین حسن که همان عدم دلتنگیست را دارد
ارسال یک نظر
<< Home