تفاوت از زمین تا آسمان است!

به نظر من یک فرق اساسی که بین آقایان و خانوم ها وجود داره در توجه به تمیز و مرتب بودن محیط زندگی یا کار است.

به نظر من در این مورد اقایان به چند دسته تقسیم میشن:

1. افرادی که اگر 100 سالم ظرف میوه وسط سالن رو زمین باشه امکان نداره برش دارن بذارن سره جاش و هر دفعه پاشونو بلند میکنند و از روش رد میشن. بنابر این ازشون توقعی نیست که خاک روی مونیتور و یا ظرفهای نشسته خیلی جلب توجهشونو بکنه.
2. یک گروهی ظرف میوه را میبینند اما باز هم سر جاش نمیذارند . بلکه فقط از سر راه خودشون برش میدارند.(یا نمیدونن جاش کجاست یا اصولا مهم نیست)
3. گروهی هم همیشه منتظرند که یک کسی پیدا شه و ظرف را برداره. و اگر پیدا نشه !!منتظر معجزه میمونند ( ظرف را میبینند. میدانند هم جاش اون وسط نیس . اما باز انقدر ها مهم نیست که زندگی را مختل کنه و بخوان براش انرژی صرف کنند)
4. بعضیهاشونم که تمییزن دیگه شورشو در میارن و اصولا تو گروه وسواسیا جا میگیرن. ولی باز هم خودشون دست به سیاه و سفید نمیزنند بلکه بقیه ( همسر- مادر- منشی- خدمتکار) وظیفه داره همه جا رو مثل گل کنه تازه آقا بازم ایراد میگیره.

خلاصه.....تنها جای امیدواری اون گروهین که حدا قل وقتی بهشون میگی : میشه این لباساتو بذاری سر جاش ،میگه چشم! و بعد از چند تا چشم گفتن انجام میده

یا اگر ازش بخوای تو تی کشیدن کمکت کنه بهت نه نمیگه..

..هیچ وقت نباید انتظار داشت که خود جوش پیشنهاد بده که بیا خونه را تمییز کنیم. یا خودش برای این تمییزی یا نظم اقدامی بکنه

حالا بر عکسش خانومها که دیگه نیاز به توضیح نداره