دوشنبه، آذر ۱۴، ۱۳۹۰

فرودگاهی که بود

فرودگاه های دور را دوست ندارم.
آمدنهای بی پیشواز
رفتنهای بی بدرقه

مسافر بی همراه که خودش تاکسی بگیرد. بیاید و برود.
برای من مثل مریض بی ملاقاتی است
یک حال بدی است
این فرودگاه امام همان حال بد است.
همان جاده طولانی که تنها باید بروی. تنها باید برگردی

هر چقدر مهرآباد گرم . صمیمی و نزدیک بود
هر چقدر میدان آزادیش در شبهای مسافرت پر خاطره میشد
این جاده بی انتهای فرودگاه امام خالی و تنها است

من فرودگاههای خارج از شهر را دوست ندارم

4 Comments:

At ۱:۵۸ بعدازظهر, Blogger آمیز نقی خان said...

این قضیه "فری هاگز" هم اصلاً برای همین درست شد دیگر. کم کم باید عادت بکنیم. گرچه من هنوز هم دلم می گیرد.
راستی از دعوت به بازی ممنون. به علت تنبلی و ترس از اعتیاد به بازی از عضو شدن در بازی های فیس بوکی پرهیز می کنم. گفتم حمل بر بی ادبی نشود. باز هم ممنون.

 
At ۸:۰۱ بعدازظهر, Anonymous violet said...

like
دیشب شنیدم که قراره پروازهای داخلی هم منتقل شن امام

 
At ۹:۳۵ بعدازظهر, Anonymous sani said...

راست ميگي دقيقا حس بدي داره اين فرودگاههاي خارج شهر

 
At ۱۱:۴۸ بعدازظهر, Blogger فروغ said...

آورا سلام
من اینجام: goodering.blogspot.com
فروغم

 

ارسال یک نظر

<< Home