تجربه تجربه ای یگانه

وقتی قصد میکنی بچه دار بشی ، خودت را آماده میکنی برای تجربه های جدید، حس های جدید و مسئولیت جدید.
میدونی که تجربه و حست مخصوص خودت هست و با هیچ کس دیگری قابل مقایسه نیست.
ولی وقتی جای یک بچه دو تا بچه قصد میکنند که تو مادرشون باشی. تجربه ها رنگ و بوی دیگری میگیرند. چیزی خاص که شاید مادران کمی تجربه اش کرده باشند.
این حس خوبی است. دوستش دارم. ترسهایی دارد و نقاط شگفت انگیزی
مثلا تجربه من از سنگینی در 7 ماهگی از نظر پزشکی برابر با یک مادر در ماه نهم است با یک جنین.
یا مقدار آهنی که من باید مصرف کنم دو برابر حالت عادی است است و خیلی چیزهای دیگر
اما هیچ جا نمینویسد که من وقتی با بچه "ها" حرف میزنم از فعل جمع استفاده میکنم و این برایم جالب است.
من در دو طرف شکمم دو نوع حرکت را میتوانم جداگانه و یا با هم تجربه کنم.
و تمام حواسم باشد که آیا هر دو به مقدار کافی لگد زده اند. نکند برای یکیشان اتفاقی بیفتد.
میتوانم سکسکه کردن یکی را حس کنم و لگد زدن دیگری.
موقع خوابیدن به هر سمتی که بخوابم یکی از بچه ها زیر قرار میگیرد و این مرا میترساند. ترسی احمقانه که نکند زیر من و برادرش خفه شود
وقتی لباس میخرم به دو تا بچه فکر میکنم.
برای فیلم برداری در اتاق زایمان به آراد میگویم : نکنه از نخودچی ( جنین اول) فیلم بگیری و کشمش ( جنین دوم) را جا بندازی
وقتی دارم نوازششان میکنم هر دو دستم را روی شکمم میکشم که مبادا یکیشان دلخور شود
آدمهایی که مرا میبینند میپرسند چند ماه داری؟. وقتی عددی که میگویم را با سایز شکمم مقایسه میکنند تعجب را ازنگاهشان میخوانم و تاکید میکنم که دو تاهستند و همه بدون استثنا لبخند میزنند
اگر کسی خدایی نکرده حواسش نباشد و در حال احوال چرسی فعل و اسم مفرد استفاده کند سریعا با صدایی بچه گانه یاد آوری میکنم که " ما دو تاهستیم"

از هیچ کسی نمیتوانم بپرسم که چگونه ساعت شیر دادن وخواباندن بچه هایش را تنظیم کرده؟
و هزاران سئوال دیگر که جوابش را باید تجربه کنم.
این یک حس خوب است .
در هر لحظه شگفت زده شدن و چیزی را تجربه کردن که حداقل کم نظیر است
و خدا را شکر دیگران نمیتوانند تجربیات کرده و نکرده شان را برایم نسخه کنند و بدهند دستم. چون بچه های من دو تا هستند